Monday, October 15, 2007

top 5 blogger

1.sugalan may sheila (incubos nightmare)
2. salamat pamela
3.janda ma. kriss
4.rossly cruz
5. adelyn merto

Saturday, October 13, 2007

Ayy! computer!

haay!!! dami kong natutunan dyan sa computer! syempre, yung history nya. Dami pa lang pinagdaanan ng computer, siguro ngayon palago pa rin ng palago iyan habang tumatagal. Pagdating ng panahon, sing-liit na lang ng daliri ko yung computer. Dito natutunan ko na pwede pa lang magtayo ng business in terms of e-commerce bagay sa course na kinuha ko, hehehe... BSBA. Big deal 'to para sakin! Paano gumawa ng power point, syempre kailangan iton sa paggawa ng proposal lalo na sa business world. Natuto din akong mag-compute sa number system, kakaiba 'yong mga number na 'yon, nakakahilo at ang lalaki pa! hay! yung flow charting, paano gumawa ng program. Pag naging bihasa na ako, malaki ang kita ko sa paggawa ng data. Sa computer teacher namin, na-encourage din ako na pwede kang mabuhay sa computer world. Thank's kay ma'am computer, dahil dioto natutunan ko ang lahat ng ito! Lalo na 'yung blogging, cool!!! Thank's poh! Yun lang!

Wednesday, October 3, 2007

wikipilipinas.org..

Wikipilipinas.org....wikipilipinas.org......wikipilipinas.org....wikipilipinas.org........wikipilipinas.org...maganda sya,, okey yong kulay ng logo,,,hehehe green and blue.. di seryoso malaking tulong ito sa mga pilipino... at list ngayon madali nang makita yomg history ng bansa di na kailangan humanap pa ng libro na na aaganas na.. hirap pag ganoon.. at least nagiging aware na ako sa pilipinas ano kahalagahan nito sakin..mas lumalawak ang kaalaman ko sa aking mahal na bayan.. di lang yon lalo pa akong natututo sa sa bawat kultura na nakagisnan.. at mga lnguwahe na akakaibi,.. at dahil dito mas nagiging iteresado ako sa bayang sinilanan ko.. mas natutuhan kong tanggapin ang kultura ng iba na sa tingin ko di dapat at suklam suklam.. at ngayo alam ko na kung bakit... at alam ko na isa na rin itong instrumento para makasagot sa aking mga mahiwagang katanongan... salamat sayo at nagawa kah..bahagi ka na ngayomn ng buhay ko.. to make easy and wonderful...

buhay koleheyala!!!

Sa pag sapit ng panahon, pagdaan ng maraming araw at ang padagdag na bilang ng taon..naisip kong nang mabuhay dito sa mundong ibabaw, nauunawaan kona sa bawat liwanag ng araw ay my anino,napatunayan ko na sa kailaliman ng kaligayahan ay naroon ang kalungkotan . subokan mong ito gugulo ang mundo moh..,,ang pera ay mahalaga, ngunit pag dumami nagiging problema.. panibagomg antas ng buhay ngayon ang haharapin ko. panibagong kapaligiran na dapat kung pakibagayan.. bagong estelo ng damit na aking issusuot.. bagong sasakyan na aking sasakyan patongu sa di pamilyar na daan..bagong paaralan,bagong upoan na sandigan sa bawat araw na nagdadaan..bagong black board na titingnan..at mga bagong mukha na pakikibagayan..may matabah,maymay payat, may magand, may pangit, may bungi ,may bungal, may mukhang pinaglihi sa scatch bright..maymakulit.. kikay,,maldita.. may walang mukaha puro bunganga..simple,mayabang mukhang matanda, matanda, at makapal ang mukha hay.. basta halo halo na..start na raw pagiging "independent" sabi ng mga professor namin.. pero pano c girl kopyah?? dah!! college ka na noh...be INDEPENDENT!! di ko nga maikukumpara ang buhay koleheyala sa hyskul at elementarya..sadyang kakaiba magkahalong lungkot at ligaya ..ito lamang ay mga instrumento namin sa pag harap sa laban upang makaligtas sa daguk ng kapalaran para bagang BATTLE OF SULFERENO!!!HEHEHE,..hindi likha ng diyos o demonyo ang mundo, itoy likha ng karaniwang tao. maaring mahirap mabuhay sa mundong ito ..pero may iba ba tayon mapupuntahan? Sadyang di natin matatakasan and daigsig na ito..tangin paraan at tanggapin ito..ACCEPT THE REALITY!!!

Tuesday, September 18, 2007

aMAYzing!!

kung bibigyan ka ng bilyong piso, pero mawawala ang pamilya mo at hindi ka magkakaroon ng kaibigan kakilala at asawasa buong buhay mo payag ka? e kung mapunta lahat sayo yaman ng buong mundo, pero mawawala lahat ng tao sa mundo payag ka parin ba?
Ako dati "OO" nung bata pa ako pinapangarap kong tumira sa isang mall. akin lahat ng ice crem.. at laruan. madalae kc akong maglaro magisa, kaya alam ko na di ako malulungkot kahit mawala na tao lahat ng bata sa boung mundo. kumawawala ng tao sa mundo, di wala n magnanakaw,wala na ng magaaway wala ng deyera.MASAYA YON!!! para karin nasa garden ni eden pag tumira ka sa mall, aircon pa!!!..pero naiba yong pananaw kong yonsa pagtatapos ng grade 5.
marso na noon malapit ng magbakasyon kaya madalas na akong mag absent sa klase.. kaso isang araw dumaan klasmate ko may dalang sulat mula sa teacher ko,,alam kong bad news yon kaya guilty ako..pinapupunta ako ng teacher ko sa school bukas,, maaga daw dapat,,
pumunta naman ako.naka rubber shoes na multi color, medyas na multi color..naka white t shirt
at nakapalda.. dami kong kasabay na mga bata ang gagara ng damit.. reconation day pala!! surprise.. wala na me tym umuwi sa bahay.. kaya ako nalang ang tumanggap ng malunkot ng ribbn.. gabe!! yon yong pinaka malungkot na 60 seconds ng buhay ko!!kung alam lang ng nanay ko yon.. cguro magpapakolot yon.. at bibilhan ako ng dami para sa kodakan..naluha ako ng maisip ko yon..
hirap pala mag isa... natapos na ang programa.. ng dumating nanay ko.. with matching payong pa.. alan ko sya yon.. malayo palang kililala ko na yon.. nangingiti nalang sya sa nangyari.. habang ako asar na asar.. tapos kumuha sya ng tagakuha ng picture.. pakuha kami.. nakangiti sya.. naka pikit ako... parang night mare ang mga pangyayaring yon...pero..nagpapasalamat parin ako kc dahil don.. na realize ko na di pala mahalaga ang pera..masakit at malungkot kc pang di nakikita ng mga mahal no sa buhay ang tagumpay moh,, pag wala cla.. walang kwenta..ang life..

Monday, September 17, 2007

aMAYzing